
Pszczyna to miasto w województwie śląskim zamieszkiwane przez około 25 tysięcy osób. Nazwa miasta to po niemiecku „Pless”. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1303 roku, choć już wcześniej w tym miejscu musiał istnieć gród pilnujący szlaku handlowego z Krakowa do Bramy Morawskiej.
Pszczyna przez wieki przechodziła pod zarząd różnych władców - do XVI wieku tutejsze ziemie należały do Piastów, natomiast od 1517 roku stały się częścią Rzeszy Niemieckiej jako pszczyńskie państwo stanowe. Spośród różnych rodów, największy wpływ na miasto i zamek mieli Promnitzowie i Hochbergowie. Mimo oficjalnej przynależności do Niemiec, większość mieszkańców Pszczyny była polskojęzyczna, co miało największe znaczenie w czasie powstań śląskich w latach 1919-1921 i w czasie śląskiego plebiscytu.
Co zobaczyć w mieście nazywanym perłą Górnego Śląska? Jest z czego wybierać… Poniżej zamieszczamy najciekawsze zabytki i atrakcje Pszczyny.
Rynek o średniowiecznym układzie urbanistycznym otaczają XVIII i XIX-wieczne kamienice. W jednej z najstarszych, której parter pamięta jeszcze 1658 rok znajduje się miejski ratusz. Tuż obok można podziwiać neobarokową bryłę kościoła Ewagelickicko-Augsburskiego. Charakterystycznym punktem na rynku jest ławeczka księżnej Daisy, czyli angielskiej arystokratki Marii Teresy Hochberg von Pless, która w 1891 roku wyszła za mąż za właściciela pszczyńskiego zamku, Jana Henryka XV.
Początki pałacu w Pszczynie sięgają XI lub XII wieku, kiedy to książęta piastowscy założyli w tym miejscu strażnicę i zamek myśliwski. Murowany zamek istniał w mieście od pierwszej połowy XV wieku i od tego czasu wraz ze zmianami swoich właścicieli ulegał wielokrotnie różnym przebudowom. Ostatnia miała miejsce w latach 1870-1876. Wnętrza w znacznej większości posiadają oryginalne wyposażenie i meble należące do jego ostatnich mieszkańców. Odwiedzając to miejsce, warto także zejść do piwnic, gdzie mieści się Zbrojownia z ciekawymi wystawami europejskiego i orientalnego uzbrojenia.
Na kompleks pałacowy składają się także piękne stajnie książęce z drugiej połowy XIX wieku i Brama Wybrańców, czyli budynek straży zamkowej z 1687 roku z wejściem prowadzącym na dziedziniec zamkowy. Brama nazwę zawdzięcza wybieraniu jej wartowników spośród chłopów w podległych księstwu wsiach. Pałac otacza zabytkowy park o łącznej powierzchni 156 hektarów, z czego część przypada na Park Zamkowy ze stawami, kanałami, zabytkowymi obiektami oraz różnorodną roślinnością, a reszta na Park Zwierzyniec i Park Dworcowy. W Parku Zamkowym największą popularnością cieszy się niewielka wyspa z XIX-wiecznym pawilonem herbacianym.
W 1865 roku książę Jan Henryk XI Hohenberg za 20 jeleni otrzymał od cara Aleksandra 4 żubry z Białowieży. Z czasem hodowla rozrosła tak, że po I wojnie światowej dzięki niej odnawiano nawet białowieskie stado. Obecnie w pokazowej zagrodzie żubry można obserwować z pomostu widokowego. Oprócz tego mieszkają tam też daniele, muflony, jelenie, sarny, króliki czy pawie oraz prowadzone są warsztaty edukacyjne i lekcje przyrody dla dzieci.
Skansen ten znajduje się na terenie Parku Dworcowego. Składa się na niego kilka XVIII i XIX-wiecznych drewnianych chat i budynków gospodarskich z terenów Pszczyny i okolic.
Pierwsza informacja o tej najważniejszej w Pszczynie świątyni pochodzi z 1326 roku. Obecna późnobarokowa budowla z 1754 roku na przestrzeni ostatnich stuleci była kilkukrotnie przebudowywana. Wewnątrz uwagę przykuwa zwłaszcza piękne sklepienie i żyrandole oraz ołtarz z XVIII wieku. Po lewej stronie znajduje się obraz Matki Boskiej Przedziwnej (Pszczyńskiej).
Muzeum Prasy Śląskiej im. Wojciecha Korfantego mieści się w niewielkim budynku z przełomu XVIII i XIX wieku. W latach 1845-1846 na terenie miasta wydawano pierwszą w języku polskim gazetę na Górnym Śląsku - „Tygodnik Polski Poświęcony Włościanom”. Muzeum gromadzi stare maszyny drukarskie, urządzenia introligatorskie i pokaźny zbiór polskich gazet. Znajduje się tam także oryginalne wyposażenie gabinetu Wojciecha Korfantego oraz zbiór instrumentów muzycznych z Górnego Śląska.
Cmentarz założono w 1814 roku. Nie uległ on zniszczeniu podczas II wojny światowej, dzięki czemu można tam dziś zobaczyć ponad 400 nagrobków oraz neogotycki dom przedpogrzebowy.
© 2025 Sindbad
UX/UI Design by Verseo
© 2025 Sindbad
UX/UI Design by Verseo